ഡിസംബര്: ഓര്മ്മപെടുതുന്നത്...
പുലരികള് പ്രതീക്ഷകള് നിറഞ്ഞതാണെന്നും... ഓരോ പ്രഭാതത്തിലും ഒരുക്കിയെടുക്കുന്ന സ്വപ്നങ്ങള് അനവധി.. സായാഹ്നത്തില് കണക്കെടുക്കുമ്പോള് നിരാശ ബാക്കി. ഏകാകിയായി ഞാന് സ്വത്വം തിരഞ്ഞു. സാന്ത്വനത്തിന്റെ കുളിര് തെന്നല് താഴുകിയെതിയില്ല. കാലം വേഗത്തില് കറങ്ങുകയാണ്. നല്ല ഓര്മ്മകള് ചിതലരിച്ചു തുടങ്ങുന്നു. ഡിസംബറിലെ ഈ തണുത്ത രാത്രികളില് വല്ലാത്ത മരവിപ്പാണ്. അത് ശരീരത്തിനോ, അതോ മനസ്സിനോ? വെറുപ്പിന്റെ കൂര്ത്ത ദ്രംഷ്ടകള് എന്നും പിന്തുടര്ന്നിരുന്നു. അന്നൊന്നും ഞാന് തളര്ന്നില്ല. ചിലരെങ്കിലും പ്രിയപ്പെട്ടവരായി ഉണ്ടായിരുന്നു... സ്നേഹിക്കുന്നവര്ക്ക് കരളു പറിച്ചു പകുത്തു കൊടുത്തു. അവര് പക്ഷെ, ചവച്ചു തുപ്പി.
ഡിസംബര്, ഓരോ ഡിസംബറുകളും ഒരു ഓര്മ്മപ്പെടുത്തലാണ്. ഇനി പുതിയ കലണ്ടര് , നവ ചിന്ത.. ഒരിക്കലും പൂര്തികരിക്കാനാകാത്ത പ്രതിജ്ഞകള് ,
ഒരു മാറ്റവുമില്ലാതെ തുടരുന്ന ദിന-രാത്രങ്ങള് , പുതു വര്ഷം വരുന്നതും പോകുന്നതും
എന്നെ ബാധിക്കാറില്ല .കുപ്പി പൊട്ടിച്ചു ആഘോഷിക്കുന്നവരോപ്പം കൂടാത്തത് കൊണ്ട്
യഥാസ്ഥിതികാനായി.. പുതിയ തീരുമാനങ്ങള് എടുക്കാത്തത് കൊണ്ട് അതും പ്രശ്നമല്ല...
എങ്കിലും പുതുവര്ഷത്തെ ഞാനും സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു ... അടിച്ചു പൂസാകാനൊന്നും എന്നെ കിട്ടില്ല ... പുതുവര്ഷ ദിനത്തിലും സൂര്യന് കിഴക്ക് തന്നെയല്ലേ ഉദിക്കുന്നത്.. മറ്റെവിടെയെങ്കിലും ആയിരുന്നെങ്കില് ഒരു കൈ നോക്കാമായിരുന്നു..